Currumbin Wildlife Sanctuary
Blijf op de hoogte en volg Eliane
28 Februari 2015 | Australië, Coolangatta
Daar stond ik dan voor mijn hostel te wachten op Cait en haar kinderen, de familie waar ik 2 weken zou verblijven tijdens het vrijwilligerswerk. Geen idee hoe ze eruit zagen of wat voor mensen het überhaupt waren. De vragen vlogen door mijn hoofd: zouden ze wel aardig zijn en zou het werk wel leuk zijn?
Achteraf vraag ik mezelf nog maar 1 ding af, hoe kan ik hier ooit aan getwijfeld hebben. Dit was zonder twijfel de beste ervaring die ik tot nu toe heb gehad. De familie waar ik verbleef behandelde me van de eerste minuut niet als een onbekende maar een bekende en het werk, tja, ik leefde in een soort van droom.
Van dingo's kroelen en koala's voeden naar helpen in het dierenziekenhuis en het bevrijden van Mayor tijdens de birdshow.
Dit laatste ging ongeveer als volgt. Ze legden me uit wat ik moest doen maar vooral wat ik niet moest doen: ik mocht geen geluid maken, de box mocht ik niet aanraken, Mayor moest ik niet te laat vrijlaten en natuurlijk ook niet te vroeg. Ik moest de presentatrice goed in de gaten houden maar aangezien ik ongeveer zo'n 50 m verder was en zij achter een boom stond lukte dit ook niet helemaal. Mijn hart voelde ik in mijn keel en de zenuwen gierde door mijn lijf maar Mayor deed het geweldig.
De afgelopen dagen zijn voorbij gevlogen. Mijn handen zitten onder de krassen dankzij de koala's en de lorikeets maar ik had het voor geen goud willen missen. Ik heb dingen gezien en gedaan die je niet zomaar doet. Niet veel mensen kunnen bijvoorbeeld zeggen dat ze met een dingo hebben gespeeld alsof het een hond was. Dit laatste kan je beter niet zeggen tegen een dingo keeper anders krijg je een preek van een uur met de verschillen tussen een dingo en een hond. (Eerlijk gezegd, ik zie nog steeds het verschil niet.)
Na twee weken moest ik dan echt vandaag gedag zeggen tegen Currumbin Wildlife Sanctuary. Het is geen afscheid want hier kom ik zeker nog een keer terug, misschien dit jaar nog of misschien pas over een paar jaar, maar ik kom terug.
Liefs,
Eliane
Achteraf vraag ik mezelf nog maar 1 ding af, hoe kan ik hier ooit aan getwijfeld hebben. Dit was zonder twijfel de beste ervaring die ik tot nu toe heb gehad. De familie waar ik verbleef behandelde me van de eerste minuut niet als een onbekende maar een bekende en het werk, tja, ik leefde in een soort van droom.
Van dingo's kroelen en koala's voeden naar helpen in het dierenziekenhuis en het bevrijden van Mayor tijdens de birdshow.
Dit laatste ging ongeveer als volgt. Ze legden me uit wat ik moest doen maar vooral wat ik niet moest doen: ik mocht geen geluid maken, de box mocht ik niet aanraken, Mayor moest ik niet te laat vrijlaten en natuurlijk ook niet te vroeg. Ik moest de presentatrice goed in de gaten houden maar aangezien ik ongeveer zo'n 50 m verder was en zij achter een boom stond lukte dit ook niet helemaal. Mijn hart voelde ik in mijn keel en de zenuwen gierde door mijn lijf maar Mayor deed het geweldig.
De afgelopen dagen zijn voorbij gevlogen. Mijn handen zitten onder de krassen dankzij de koala's en de lorikeets maar ik had het voor geen goud willen missen. Ik heb dingen gezien en gedaan die je niet zomaar doet. Niet veel mensen kunnen bijvoorbeeld zeggen dat ze met een dingo hebben gespeeld alsof het een hond was. Dit laatste kan je beter niet zeggen tegen een dingo keeper anders krijg je een preek van een uur met de verschillen tussen een dingo en een hond. (Eerlijk gezegd, ik zie nog steeds het verschil niet.)
Na twee weken moest ik dan echt vandaag gedag zeggen tegen Currumbin Wildlife Sanctuary. Het is geen afscheid want hier kom ik zeker nog een keer terug, misschien dit jaar nog of misschien pas over een paar jaar, maar ik kom terug.
Liefs,
Eliane
-
02 Maart 2015 - 08:00
Tally:
Wat geweldig Eli! -
02 Maart 2015 - 08:00
Tally:
Wat geweldig Eli! -
04 Maart 2015 - 16:39
Nadine En Oma:
Heel leuke om allemaal te lezen dit!! Oma geniet van je verhalen en wat jij allemaal meemaakt. Maar wat is het voor vogel die je niet mocht aanraken? (Vraag van oma en ik weet het ook niet). Geniet van de rest van je reis!
Groetjes en kusjes,
Nadine en oma! -
09 Maart 2015 - 19:13
Pam :
Ahh Elian wat leuk om allemaal te lezen, ik had nog steeds geen melding gekregen dat je wat nieuws had geplaatst en opeens 4 nieuwe verhalen!! Heel leuk om allemaal te lezen, ben wel jaloers hoor haha! Have fun en ik mis je :(
Liefs Pam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
